شیوه پنجم

« نوآموختگی »

( قسمت اول)

1- نوآموختگی چیست؟

تىٔوری بسیارمهم و جالبی که اولین بار توسط دانشمند روسی « ایوان پاولوف » بر سر زبان ها افتاد تىٔوری «شرطی شدن» است. بعدها دکتر هرنل هارت پس از مدت ها بررسی و فهمیدن این که در چه حالتی این شرطی شدن به سهولت در انسان انجام می گیرد، تىٔوری ای ساخت که آن را « اتوکاندیشنینگ » یعنی خودشرطی کردن یا نوآموختگی نامید.

نوآموختگی یا اتوکاندیشنینگ، یعنی شرطی کردن خود به رفتار یا گفتار یا پنداری که مورد نظر ماست.

2- تعریف نوآموختگی

وقتی دو محرک، دو احساس را توأماً تحریک کند و این تحریک مکرر شود، نتیجه اش این می شود که اگر یکی از دو محرک حذف گردد، محرک دوم کار محرک حذف شده را انجام می دهد. مثال: اگر دیدن یارعزیزی، شما را شاد کند، و توأم با دیدن او، بوی عطر خوشی از او به مشام شما برسد، و این موضوع چندین بار تکرار گردد، بوی آن عطر را در هر جای دیگر هم استشمام کنید، حالت شادی و وجدی متناسب خاطره و مهری که به آن یار عزیز دارید، در شما ایجاد می گردد.

3- فلسفه تىٔوری نوآموختگی  

به تجربه ثابت شده که انسان موقعی که جسمش در حالت آرامش کامل است، روحش به اوج تلقین پذیری می رسد. چنان که اگر در خواب مصنوعی (هیپنوتیزم) ملاحظه کرده باشید، این حالت کاملاً دیده می شود.

اگر انسان در حالت آرامش کامل این قدر تلقین پذیر است که حتیّ بعد از بیدار شدن تا مدت متناسبی، به تمام آن دستورات عمل می کند، می شود طریقه ای جست که خود انسان - بدون کمک دیگری - کم و بیش به همین نتیجه برسد و انجام آن فقط دو چیز می خواهد: یکی خوب فهمیدن تکنیک و شیوه سهل آن و دوم، تمرین کافی.

نوآموختگی، یعنی با آگاهی از تکنیک و شیوه سهل آن دستورات و تلقین هایی را که خودتان قبلاً نوشته اید، در حالت آرامش کامل بدن، به خود تلقین کنید.

4- روش نوآموختگی

  اول: باید باور داشته باشید که نوآموختگی اساس « باوردرمانی » است. یعنی موردی را که می خواهید به خود تلقین کنید، اگر قلباً قبول نداشته باشید و باورتان نشده باشد موجب مقاومت روانی خواهد شد.

  دوم: قبول این واقعیت که ترک یک عادت ناپسند، فقط با « اراده » میسر نم شود. بلکه اراده فقط کمک می کند که تمرین های لازم را پی گیرانه انجام دهید. والا با هر عمل ناموفق دچار عناد به خود و یأس می شوید و در عادت ناپسند خود باقی می مانید.

  سوم: توجه به منحصر بودن تلقین در آن واحد. یعنی تلقین حتی المقدور باید راجع به یک چیز باشد تا بدون مقاومت در ناخودآگاه جای بگیرد و شما را وادار به عمل نماید.

  چهارم: تهیه لیست واکنش های بد عادتی و شروع به رفع یکی یکی آن ها از سهل ترین شان.

  پنجم: تهیه فهرستی از مضرات واکنش های بد عادتی خود و فواید ترک آن.

  ششم: تهیه متن مناسبی برای تلقین به خود. بهتر است پس ازاصلاح متنی که تهیه کرده اید، دیگر آن را تغییر ندهید تا تدریجاً به همان کلمات شرطی شوید.

  هفتم: در حالت ریلکس، آن متن را مکرر به خود تلقین نمایید. به مدت کافی ( که معمولاً بین 15 تا 21 روز است ) تکرار شود وبهتراست هر دو ساعت یکبار فقط چند دقیقه به این کار بپردازید. هر چه این تلقین ها با تجسم حالتی که می خواهید به آن دست یابید، باشد مؤثرتر است.

  هشتم: نوشتن تغییرات و پیشرفت هایتان پس از حداقل سه هفته تمرین و مرور آن ها.

  نهم: تکرار تمرینهای فوق در صورتی که واکنش بدعادتی برگشت کرد. در صورت برگشت یک عادت بد، غالباً دو یا سه بار تکرار تمرین کافی است که عادت بد به کلی زاید شود.

5- مراحل پنج گانه نوآموختگی

برای سهولت تمرین، مراحل پنجگانه را با پنج « ت » مشخص می کنیم:

 تسکین(ریلکس) - تمرکز -  تلقین - تجسم - تکرار - 

الف( تسکین): متنی را که نوشنه اید قبل از خواب چندین بار با تجسم و تصویر سازی بخوانید.

ب(تمرکز): محلی آرام و ساکت و کم نور پیدا کرده و به راحتی آرام بگیرید.

پ(تلقین): دستوراتی برای ریلکس به خود بدهید.آن چه در این تمرین مهم است این است که احساس راحتی وآسایش و سنگینی تمام عضلات بدن شما را فرا گیرد.

ت(تجسم): همین که حالت بین خواب و بیداری را احساس کردید، عبارات موردنظر را به صورت دستورات مؤکد به خود تلقین کنید.

ث(تکرار): در حین تلقین وتجسم امکان دارد فکرتان به جست وخیز پرداخته ومانع تمرکزتان شود. با کمی تمرین و تکرار می توانید بر این تشتت فکری غلبه کنید.

در ابتدای تمرین نوآموختگی معمولاً بیست دقیقه تا نیم ساعت وقت لازم است تا به حالت ریلکس برسید. شدت نوآموخته شدن شما بستگی به شدت ریلکس بودن و شدت تمرکز فکر و تجسم حالتی که می خواهید داشته باشید،دارد.

ب.د