میدانیم شادی یک حس ولذت درونی است کمتر کسی هست که در تنهایی خودش وفقط با خودش شاد باشد وقتی در یک مهمانی وجش وسرور شرکت میکنیم وقتی به مسافرت یا دیدار عزیزی میرویم زمانیکه دوستی را که سال ها ندیدیم درجایی میبینم وقتی هدیه ای را دریافت میکنیم یا هدیه ای به کسی میدهیم وقتی که دچار یک مشگلی شدیم وکسی در رفع آن بما کمک میکند وقتی برای دیگران کاری انجام میدهیم که بار مشگلاتش کم بشود وقتی از مستمندی حمایت میکنیم وقتی جلوی نا حقی و ظلمی را میگیریم وقتی سز چهار راه از کودکی چیزی میخریم وخوشحالی وشادی را در قیافه او میبینیم و...................هزاران کار کوچک وبزرگ را انجام میدهیم که دلی را شاد کنیم مسلما قبل از ان ها خودمان راضی وشاد میشویم وبه نظر من این تقسیم شادی میشود
نه تنها شادی بلکه بسیاری از داشته های آدمی اگر به صورت واحد استفاده شود هیچ لذتی ندارد و شادی معنا پیدا نمیکند بلکه در کنار دیگری و تقسیم آن با شخص دیگر است که به آن دارایی معنا و لذت میدهد . گاهی خودخوتهی های انسانها مانع از این کار میشود
زندگی انسانها یک زندگی جمعی است درسته شادی یک امر درونی است ولی با تسری ان به اطراف می توان جو شادی بوجود اورد و شادی مان را با بقیه شریک شویم ، زیرا اگر بکوییم شادی را تقسیم کنیم یعنی مقدارش کم می شود ، به نظر من شادیمان را با دیگران شریک شویم ایطوری هم خودمان شادیم ، هم دیگران را شاد کردیم و هم با شادی دیگران خودمان هم شاد تر می شویم و در بستر شادی و ارامش حاصله از آن می توان به موفقیتهای بیشتری برسیم
انسانهای خوب همیشه از شادی دیگران شاد میشوند وهمیشه دنبال شاد کردن دیگران هستنداگه ما بتونیم در همه حال شاد باشیم انرژی مثبت را میتوانیم در محیط اطرافمان ایجاد کنیم . پس همواره شادیهایمان را تقسیم کنیم .مثلا اگر ما از لحاظ مالی ما به یک موقعیت خوبی رسیدیم میتوانییم برای یک کودک فقیر کفش بخریم تا همان طور که ما شاد هستیم دل ان کودک فقیر را هم شادبشه.
چقدر خوبه که همه ادمها شاد باشند و زندگی کردن تو دنیایی که همه شادند واز شادی هم لذت میبرند و تلاش میکنند که همه همنوعانشون به شادی برسند بالاترین خوشبختیه
چون شادی واقعی یعنی شعف ویک احساس درونی است ونه بیهوده خوش بودن پس وقتی که این احساس رو به دیگران هم تسری بدیم عمیقا شادی رو درک می کنیم ومیتونیم بگیم که اگه برای دیگران خوب بخواهیم خدا هم برامون خوب میخواهد.
سلام چه جمله جالبی (شادی تنها زمانی شادی است که تقسیم شود)
واقعا درست است چون لذتی که در خنده دسته جمعی هست در تنهایی نیست وما باید یاد بگیریم که در شاد کردن پیشقدم باشیم اما یادمان باشد که برای خندیدن سوژه ای پیدا کنیم که باعث آزار دیگران نشود یعنی بهم نخندیم بلکه باهم بخندیم چون خنده برهردرد بی درمان دواست