سلام البته این جمله که کتاب نباید به جای من فکر کند بلکه مارا به اندیشیدن وادارد درست است ولی گاهی اوقات هست که واقعا ما از تجربه وپندها ومطالب کتاب استفاده میکنیم ولی در کل ما فکر میکنیم وکاری را که درست تره انجام میدهیم
کتاب وکتاب خوانی در روح وذهن وقلب انسان پایدار میماند و هرگز شامل مرور زمان نمیشودوهرگز شاهد این جمله درموردش نیستیم که یک روز فرزندان ما نگاهی به عکس ها ما خواهند کرد وخواهند پرسید اینهاچه کسانند؟ومابااشکی پنهان در چشم لبخندی خواهیم زد